φθορίζω

Ν

1. εκπέμπω ακτινοβολία σύμφωνα με το φαινόμενο τού φθορισμού

2. φρ. α) «φθορίζουσα ουσία»

φυσ. ουσία που έχει την ιδιότητα τού φθορισμού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φθόριο. Η λ., στον λόγιο τ. τής μτχ. ουδ. φθορίζον, μαρτυρείται από το 1886 στον Α. Σπαθάρη].